Czym jest diagnoza neuropsychologiczna?

Diagnoza neuropsychologiczna jest szczegółową oceną sfery poznawczej, emocjonalnej, behawioralnej oraz społecznej w kontekście funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego.

Badanie może trwać nawet trzy sesje, w trakcie których stosuje się standaryzowane testy oraz próby kliniczne. Istotną wartość niesie również obserwacja, analiza dokumentacji medycznej i szczegółowy wywiad przeprowadzony z pacjentem oraz osobą bliską.

Ocenie neuropsychologicznej podlegają m.in.:

• procesy uwagowe,
• funkcje językowe,
• pisanie,
• czytanie,
• pamięć,
• funkcje wykonawcze,
• praksja (ruchy dowolne),
• percepcja wzrokowa, słuchowa i dotykowa,
• orientacja i koordynacja,
• procesy emocjonalne,
• myślenie.

Dzięki diagnostyce neuropsychologicznej możliwa jest ocena nasilenia deficytów występujących w efekcie organicznego oraz funkcjonalnego uszkodzenia mózgu. Uzyskane wyniki pozwalają ustalić mocne i słabe strony osoby badanej, określić postęp choroby i efekty terapii, a także zaplanować indywidualny tok rehabilitacji.

Diagnoza neuropsychologiczna dla potrzeb klinicznych umożliwia więc: 

• stwierdzenie obecności lub braku deficytów oraz porównanie ich profilu z profilami charakterystycznymi dla poszczególnych jednostek chorobowych;
• scharakteryzowanie indywidualnego profilu trudności, słabych i mocnych stron pacjenta;
• ocenę dynamiki choroby;
• ocenę głębokości deficytów;
• monitorowanie postępów terapii i leczenia;
• analizę wpływu zaburzeń na codzienne życie chorego.

Oceny funkcji poznawczych może dokonać psycholog specjalizujący się w obszarze neuropsychologii.