DIAGNOZA W KIERUNKU ADHD U OSÓB DOROSŁYCH I MŁODZIEŻY
Diagnoza w kierunku ADHD u osób dorosłych to złożony proces obejmujący ukierunkowany wywiad diagnostyczny (DIVA 5.0), kwestionariusze przesiewowe, testy psychologiczne oraz uzupełniające badanie neuropsychologiczne. Proces diagnostyczny trwa 3-5 spotkań, z czego pierwsze obejmuje wstępny wywiad, a kolejne służą obserwacji i zastosowaniu odpowiednio dobranych narzędzi badawczych. W trakcie ustrukturyzowanego wywiadu diagnostycznego przytaczane są konkretne przykłady realnych zachowań z przeszłości i teraźniejszości.
Ocenie poddaje się również wpływ wspomnianych wcześniej objawów na funkcjonowanie pacjenta w pięciu kluczowych obszarach życia:
– w pracy/szkole,
– w stosunkach z bliskimi i rodziną,
– w interakcjach społecznych,
– w czasie wolnym/hobby,
– samooceny/wiary w siebie.
W dorosłym życiu wyżej wymienione objawy mogą przejawiać się w różny, również niespecyficzny sposób. Wskazaniami do wykonania diagnozy w kierunku ADHD mogą być m.in.:
- silne wahania nastroju i niekontrolowane wybuchy złości,
- poczucie wewnętrznego niepokoju i napięcia,
- impulsywne bądź ryzykowne zachowania,
- niecierpliwość w stosunku do otoczenia,
- niewłaściwa organizacja czasu,
- nieumiejętność skupiani uwagi, łatwe rozpraszanie się,
- trudności w utrzymywaniu relacji,
- częste zmiany pracy,
- problemy w edukacji.
Diagnoza ADHD może poprawić jakość życia poprzez kształtowanie postawy zrozumienia i samoakceptacji. Wiedza na temat zaburzenia zwiększa samoświadomość, co może pomóc w zrozumieniu zachowań i wdrożeniu odpowiednich strategii. Dzięki rozpoznaniu objawów zespołu nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi możliwe jest wdrożenie leczenia i oddziaływań terapeutycznych, co pozwoli efektywniej radzić sobie z codziennymi wyzwaniami.
